Learned borrowing from Latin scāla.
skaala
Inflection of skaala (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | skaala | skaalat | ||
genitive | skaalan | skaalojen | ||
partitive | skaalaa | skaaloja | ||
illative | skaalaan | skaaloihin | ||
singular | plural | |||
nominative | skaala | skaalat | ||
accusative | nom. | skaala | skaalat | |
gen. | skaalan | |||
genitive | skaalan | skaalojen skaalainrare | ||
partitive | skaalaa | skaaloja | ||
inessive | skaalassa | skaaloissa | ||
elative | skaalasta | skaaloista | ||
illative | skaalaan | skaaloihin | ||
adessive | skaalalla | skaaloilla | ||
ablative | skaalalta | skaaloilta | ||
allative | skaalalle | skaaloille | ||
essive | skaalana | skaaloina | ||
translative | skaalaksi | skaaloiksi | ||
abessive | skaalatta | skaaloitta | ||
instructive | — | skaaloin | ||
comitative | See the possessive forms below. |