skarbić

Hello, you have come here looking for the meaning of the word skarbić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word skarbić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say skarbić in singular and plural. Everything you need to know about the word skarbić you have here. The definition of the word skarbić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofskarbić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Polish

Etymology

From skarb +‎ -ić. First attested in the end of the 14th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /skarbit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /skarbit͡ɕ/

Verb

skarbić impf

  1. (attested in Lesser Poland) to hoard (to collect or amass riches)
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 38, 10:
      Zkarbi (sc. człowiek, thesaurizat) a ne we, komu sgromadzi ie
      [Skarbi (sc. człowiek, thesaurizat) a nie wie, komu zgromadzi je]
adjectives
nouns
verbs

    Descendants

    • Polish: skarbić

    References

    • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “skarbić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

    Polish

    Etymology

    Inherited from Old Polish skarbić. By surface analysis, skarb +‎ -ić.

    Pronunciation

     

    Verb

    skarbić impf

    1. (transitive, archaic) to earn, to win over (to gain through applied effort)
      Synonym: zaskarbiać
    2. (transitive, obsolete) to hoard (to collect or amass riches)

    Conjugation

    Conjugation of skarbić impf
    person singular plural
    masculine feminine neuter virile nonvirile
    infinitive skarbić
    present tense 1st skarbię skarbimy
    2nd skarbisz skarbicie
    3rd skarbi skarbią
    impersonal skarbi się
    past tense 1st skarbiłem,
    -(e)m skarbił     		skarbiłam,
    -(e)m skarbiła     		skarbiłom,
    -(e)m skarbiło     		skarbiliśmy,
    -(e)śmy skarbili     		skarbiłyśmy,
    -(e)śmy skarbiły
    2nd skarbiłeś,
    -(e)ś skarbił     		skarbiłaś,
    -(e)ś skarbiła     		skarbiłoś,
    -(e)ś skarbiło     		skarbiliście,
    -(e)ście skarbili     		skarbiłyście,
    -(e)ście skarbiły
    3rd skarbił skarbiła skarbiło skarbili skarbiły
    impersonal skarbiono
    future tense 1st będę skarbił,
    będę skarbić     		będę skarbiła,
    będę skarbić     		będę skarbiło,
    będę skarbić     		będziemy skarbili,
    będziemy skarbić     		będziemy skarbiły,
    będziemy skarbić
    2nd będziesz skarbił,
    będziesz skarbić     		będziesz skarbiła,
    będziesz skarbić     		będziesz skarbiło,
    będziesz skarbić     		będziecie skarbili,
    będziecie skarbić     		będziecie skarbiły,
    będziecie skarbić
    3rd będzie skarbił,
    będzie skarbić     		będzie skarbiła,
    będzie skarbić     		będzie skarbiło,
    będzie skarbić     		będą skarbili,
    będą skarbić     		będą skarbiły,
    będą skarbić
    impersonal będzie skarbić się
    conditional 1st skarbiłbym,
    bym skarbił     		skarbiłabym,
    bym skarbiła     		skarbiłobym,
    bym skarbiło     		skarbilibyśmy,
    byśmy skarbili     		skarbiłybyśmy,
    byśmy skarbiły
    2nd skarbiłbyś,
    byś skarbił     		skarbiłabyś,
    byś skarbiła     		skarbiłobyś,
    byś skarbiło     		skarbilibyście,
    byście skarbili     		skarbiłybyście,
    byście skarbiły
    3rd skarbiłby,
    by skarbił     		skarbiłaby,
    by skarbiła     		skarbiłoby,
    by skarbiło     		skarbiliby,
    by skarbili     		skarbiłyby,
    by skarbiły
    impersonal skarbiono by
    imperative 1st niech skarbię skarbmy
    2nd skarb skarbcie
    3rd niech skarbi niech skarbią
    active adjectival participle skarbiący skarbiąca skarbiące skarbiący skarbiące
    passive adjectival participle skarbiony skarbiona skarbione skarbieni skarbione
    contemporary adverbial participle skarbiąc
    verbal noun skarbienie

    References

    Further reading

    • skarbić in Polish dictionaries at PWN
    • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “skarbić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
    • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “skarbić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
    • “SKARBIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 14.11.2008
    • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “skarbić”, in Słownik języka polskiego
    • Aleksander Zdanowicz (1861) “skarbić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
    • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “skarbić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 131
    Wikious
    Boobota
    Sagapedia