skora

Hello, you have come here looking for the meaning of the word skora. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word skora, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say skora in singular and plural. Everything you need to know about the word skora you have here. The definition of the word skora will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofskora, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Appendix:Variations of "skora"

Icelandic

Etymology

From Old Norse skora, from Proto-Germanic *skurǭ (“incision; tear; rift”), which is related to *skeraną (“to cut”).

Pronunciation

Verb

skora (weak verb, third-person singular past indicative skoraði, supine skorað)

  1. (transitive, with accusative) to score, to notch
  2. (intransitive or transitive, with accusative) to score (e.g. a goal)

Conjugation

skora — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að skora
supine
(sagnbót) 		skorað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		skorandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég skora við skorum present
(nútíð) 		ég skori við skorum
þú skorar þið skorið þú skorir þið skorið
hann, hún, það skorar þeir, þær, þau skora hann, hún, það skori þeir, þær, þau skori
past
(þátíð) 		ég skoraði við skoruðum past
(þátíð) 		ég skoraði við skoruðum
þú skoraðir þið skoruðuð þú skoraðir þið skoruðuð
hann, hún, það skoraði þeir, þær, þau skoruðu hann, hún, það skoraði þeir, þær, þau skoruðu
imperative
(boðháttur) 		skora (þú) skorið (þið)
Forms with appended personal pronoun
skoraðu skoriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skorast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að skorast
supine
(sagnbót) 		skorast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		skorandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég skorast við skorumst present
(nútíð) 		ég skorist við skorumst
þú skorast þið skorist þú skorist þið skorist
hann, hún, það skorast þeir, þær, þau skorast hann, hún, það skorist þeir, þær, þau skorist
past
(þátíð) 		ég skoraðist við skoruðumst past
(þátíð) 		ég skoraðist við skoruðumst
þú skoraðist þið skoruðust þú skoraðist þið skoruðust
hann, hún, það skoraðist þeir, þær, þau skoruðust hann, hún, það skoraðist þeir, þær, þau skoruðust
imperative
(boðháttur) 		skorast (þú) skorist (þið)
Forms with appended personal pronoun
skorastu skoristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skoraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		skoraður skoruð skorað skoraðir skoraðar skoruð
accusative
(þolfall) 		skoraðan skoraða skorað skoraða skoraðar skoruð
dative
(þágufall) 		skoruðum skoraðri skoruðu skoruðum skoruðum skoruðum
genitive
(eignarfall) 		skoraðs skoraðrar skoraðs skoraðra skoraðra skoraðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		skoraði skoraða skoraða skoruðu skoruðu skoruðu
accusative
(þolfall) 		skoraða skoruðu skoraða skoruðu skoruðu skoruðu
dative
(þágufall) 		skoraða skoruðu skoraða skoruðu skoruðu skoruðu
genitive
(eignarfall) 		skoraða skoruðu skoraða skoruðu skoruðu skoruðu

Noun

skora f (genitive singular skoru, nominative plural skorur)

  1. notch, groove
  2. crack, cleft
    Synonyms: rauf, rifa

Declension

declension of skora
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative skora skoran skorur skorurnar
accusative skoru skoruna skorur skorurnar
dative skoru skorunni skorum skorunum
genitive skoru skorunnar skora skoranna

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈskɔ.ra/
  • Rhymes: -ɔra
  • Syllabification: sko‧ra

Adjective

skora

  1. feminine nominative/vocative singular of skory

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *skorà.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈskɔʀa/
  • Rhymes: -ɔʀa
  • Hyphenation: sko‧ra
  • Syllabification: sko‧ra

Noun

skora f

  1. (botany) bark (set of peripheral layers covering stems, fruits, tubers, bulbs, seeds, etc.)
  2. crust (more or less consistent and thick layer that forms on or around the surface of a body)

Declension

Declension of skora (feminine hard stem)
singular dual plural
nominative skora skorje skory
genitive skory skorow skorow
dative skorje skoromaj skoram
accusative skoru skorje skory
instrumental skoru skoromaj skorami
locative skorje skoromaj skorach
vocative skora skorje skory

References

Wikious
Boobota
Sagapedia