skruna (weak verb, third-person singular past indicative skrunaði, supine skrunað)
infinitive (nafnháttur) |
að skruna | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
skrunað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skrunandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég skruna | við skrunum | present (nútíð) |
ég skruni | við skrunum |
þú skrunar | þið skrunið | þú skrunir | þið skrunið | ||
hann, hún, það skrunar | þeir, þær, þau skruna | hann, hún, það skruni | þeir, þær, þau skruni | ||
past (þátíð) |
ég skrunaði | við skrunuðum | past (þátíð) |
ég skrunaði | við skrunuðum |
þú skrunaðir | þið skrunuðuð | þú skrunaðir | þið skrunuðuð | ||
hann, hún, það skrunaði | þeir, þær, þau skrunuðu | hann, hún, það skrunaði | þeir, þær, þau skrunuðu | ||
imperative (boðháttur) |
skruna (þú) | skrunið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
skrunaðu | skruniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að skrunast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
skrunast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skrunandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég skrunast | við skrunumst | present (nútíð) |
ég skrunist | við skrunumst |
þú skrunast | þið skrunist | þú skrunist | þið skrunist | ||
hann, hún, það skrunast | þeir, þær, þau skrunast | hann, hún, það skrunist | þeir, þær, þau skrunist | ||
past (þátíð) |
ég skrunaðist | við skrunuðumst | past (þátíð) |
ég skrunaðist | við skrunuðumst |
þú skrunaðist | þið skrunuðust | þú skrunaðist | þið skrunuðust | ||
hann, hún, það skrunaðist | þeir, þær, þau skrunuðust | hann, hún, það skrunaðist | þeir, þær, þau skrunuðust | ||
imperative (boðháttur) |
skrunast (þú) | skrunist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
skrunastu | skrunisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
skrunaður | skrunuð | skrunað | skrunaðir | skrunaðar | skrunuð | |
accusative (þolfall) |
skrunaðan | skrunaða | skrunað | skrunaða | skrunaðar | skrunuð | |
dative (þágufall) |
skrunuðum | skrunaðri | skrunuðu | skrunuðum | skrunuðum | skrunuðum | |
genitive (eignarfall) |
skrunaðs | skrunaðrar | skrunaðs | skrunaðra | skrunaðra | skrunaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
skrunaði | skrunaða | skrunaða | skrunuðu | skrunuðu | skrunuðu | |
accusative (þolfall) |
skrunaða | skrunuðu | skrunaða | skrunuðu | skrunuðu | skrunuðu | |
dative (þágufall) |
skrunaða | skrunuðu | skrunaða | skrunuðu | skrunuðu | skrunuðu | |
genitive (eignarfall) |
skrunaða | skrunuðu | skrunaða | skrunuðu | skrunuðu | skrunuðu |