sminka

Hello, you have come here looking for the meaning of the word sminka. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word sminka, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say sminka in singular and plural. Everything you need to know about the word sminka you have here. The definition of the word sminka will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofsminka, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: šminka

Icelandic

Etymology

Borrowed from Danish sminke. Compare German schminken.

Pronunciation

Verb

sminka (weak verb, third-person singular past indicative sminkaði, supine sminkað)

  1. (transitive, with accusative) to put make up on
    Synonym: farða

Conjugation

sminka — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að sminka
supine
(sagnbót) 		sminkað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		sminkandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég sminka við sminkum present
(nútíð) 		ég sminki við sminkum
þú sminkar þið sminkið þú sminkir þið sminkið
hann, hún, það sminkar þeir, þær, þau sminka hann, hún, það sminki þeir, þær, þau sminki
past
(þátíð) 		ég sminkaði við sminkuðum past
(þátíð) 		ég sminkaði við sminkuðum
þú sminkaðir þið sminkuðuð þú sminkaðir þið sminkuðuð
hann, hún, það sminkaði þeir, þær, þau sminkuðu hann, hún, það sminkaði þeir, þær, þau sminkuðu
imperative
(boðháttur) 		sminka (þú) sminkið (þið)
Forms with appended personal pronoun
sminkaðu sminkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sminkast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að sminkast
supine
(sagnbót) 		sminkast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		sminkandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég sminkast við sminkumst present
(nútíð) 		ég sminkist við sminkumst
þú sminkast þið sminkist þú sminkist þið sminkist
hann, hún, það sminkast þeir, þær, þau sminkast hann, hún, það sminkist þeir, þær, þau sminkist
past
(þátíð) 		ég sminkaðist við sminkuðumst past
(þátíð) 		ég sminkaðist við sminkuðumst
þú sminkaðist þið sminkuðust þú sminkaðist þið sminkuðust
hann, hún, það sminkaðist þeir, þær, þau sminkuðust hann, hún, það sminkaðist þeir, þær, þau sminkuðust
imperative
(boðháttur) 		sminkast (þú) sminkist (þið)
Forms with appended personal pronoun
sminkastu sminkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sminkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		sminkaður sminkuð sminkað sminkaðir sminkaðar sminkuð
accusative
(þolfall) 		sminkaðan sminkaða sminkað sminkaða sminkaðar sminkuð
dative
(þágufall) 		sminkuðum sminkaðri sminkuðu sminkuðum sminkuðum sminkuðum
genitive
(eignarfall) 		sminkaðs sminkaðrar sminkaðs sminkaðra sminkaðra sminkaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		sminkaði sminkaða sminkaða sminkuðu sminkuðu sminkuðu
accusative
(þolfall) 		sminkaða sminkuðu sminkaða sminkuðu sminkuðu sminkuðu
dative
(þágufall) 		sminkaða sminkuðu sminkaða sminkuðu sminkuðu sminkuðu
genitive
(eignarfall) 		sminkaða sminkuðu sminkaða sminkuðu sminkuðu sminkuðu

Noun

sminka f (genitive singular sminku, nominative plural sminkur)

  1. make-up artist

Declension

declension of sminka
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative sminka sminkan sminkur sminkurnar
accusative sminku sminkuna sminkur sminkurnar
dative sminku sminkunni sminkum sminkunum
genitive sminku sminkunnar sminka/sminkna sminkanna/sminknanna

Norwegian Bokmål

Etymology 1

Alternative forms

Noun

sminka m or f

  1. definite feminine singular of sminke

Etymology 2

Alternative forms

Verb

sminka

  1. inflection of sminke:
    1. simple past
    2. past participle

Norwegian Nynorsk

Etymology 1

Noun

sminka f

  1. definite singular of sminke

Etymology 2

From German Schminke via the noun sminke.

Verb

sminka (present tense sminkar, past tense sminka, past participle sminka, passive infinitive sminkast, present participle sminkande, imperative sminka/smink)

  1. (also reflexive) alternative form of sminke

References

Swedish

Verb

sminka (present sminkar, preterite sminkade, supine sminkat, imperative sminka)

  1. (reflexive) to put on makeup
    Jag måste sminka mig.
    I have to put on makeup.
    Hon sminkar sig väldigt sällan.
    She very rarely uses makeup.
  2. to put makeup on (someone or something), to apply cosmetics to, to make up
    Jag måste sminka ögonen.
    I have to make up my eyes.
    Jag är sminkad.
    I'm wearing makeup. / I'm made-up.
    De sminkade varandra.
    They put makeup on each other.
    De sminkade barnen till tigrar.
    They put tiger face paint on the children.

Conjugation

Conjugation of sminka (weak)
Active Passive
Infinitive sminka sminkas
Supine sminkat sminkats
Imperative sminka —
Imper. plural1 sminken —
Present Past Present Past
Indicative sminkar sminkade sminkas sminkades
Ind. plural1 sminka sminkade sminkas sminkades
Subjunctive2 sminke sminkade sminkes sminkades
Participles
Present participle sminkande
Past participle sminkad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Derived terms

Related terms

References

Wikious
Boobota
Sagapedia