From smjör (“butter”) + hnífur (“knife”).
smjörhnífur m (genitive singular smjörhnífs, nominative plural smjörhnífar)
m-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | smjörhnífur | smjörhnífurinn | smjörhnífar | smjörhnífarnir |
accusative | smjörhníf | smjörhnífinn | smjörhnífa | smjörhnífana |
dative | smjörhnífi / smjörhníf | smjörhnífnum | smjörhnífum | smjörhnífunum |
genitive | smjörhnífs | smjörhnífsins | smjörhnífa | smjörhnífanna |