Hello, you have come here looking for the meaning of the word
snáith. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
snáith, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
snáith in singular and plural. Everything you need to know about the word
snáith you have here. The definition of the word
snáith will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
snáith, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Irish
Pronunciation
Verb
snáith (present analytic snáitheann, future analytic snáithfidh, verbal noun snáthadh, past participle snáite)
- to sup
- to use as relish
Conjugation
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
snáithim
|
snáitheann tú; snáithir†
|
snáitheann sé, sí
|
snáithimid
|
snáitheann sibh
|
snáitheann siad; snáithid†
|
a shnáitheann; a shnáitheas / a snáitheann*
|
snáitear
|
past
|
shnáith mé; shnáitheas
|
shnáith tú; shnáithis
|
shnáith sé, sí
|
shnáitheamar; shnáith muid
|
shnáith sibh; shnáitheabhair
|
shnáith siad; shnáitheadar
|
a shnáith / ar shnáith*
|
snáitheadh
|
past habitual
|
shnáithinn / snáithinn‡‡
|
shnáiteá / snáiteᇇ
|
shnáitheadh sé, sí / snáitheadh sé, s퇇
|
shnáithimis; shnáitheadh muid / snáithimis‡‡; snáitheadh muid‡‡
|
shnáitheadh sibh / snáitheadh sibh‡‡
|
shnáithidís; shnáitheadh siad / snáithidís‡‡; snáitheadh siad‡‡
|
a shnáitheadh / a snáitheadh*
|
shnáití / snáit퇇
|
future
|
snáithfidh mé; snáithfead
|
snáithfidh tú; snáithfir†
|
snáithfidh sé, sí
|
snáithfimid; snáithfidh muid
|
snáithfidh sibh
|
snáithfidh siad; snáithfid†
|
a shnáithfidh; a shnáithfeas / a snáithfidh*
|
snáithfear
|
conditional
|
shnáithfinn / snáithfinn‡‡
|
shnáithfeá / snáithfeᇇ
|
shnáithfeadh sé, sí / snáithfeadh sé, s퇇
|
shnáithfimis; shnáithfeadh muid / snáithfimis‡‡; snáithfeadh muid‡‡
|
shnáithfeadh sibh / snáithfeadh sibh‡‡
|
shnáithfidís; shnáithfeadh siad / snáithfidís‡‡; snáithfeadh siad‡‡
|
a shnáithfeadh / a snáithfeadh*
|
shnáithfí / snáithf퇇
|
subjunctive
|
present
|
go snáithe mé; go snáithead†
|
go snáithe tú; go snáithir†
|
go snáithe sé, sí
|
go snáithimid; go snáithe muid
|
go snáithe sibh
|
go snáithe siad; go snáithid†
|
—
|
go snáitear
|
past
|
dá snáithinn
|
dá snáiteá
|
dá snáitheadh sé, sí
|
dá snáithimis; dá snáitheadh muid
|
dá snáitheadh sibh
|
dá snáithidís; dá snáitheadh siad
|
—
|
dá snáití
|
imperative
|
snáithim
|
snáith
|
snáitheadh sé, sí
|
snáithimis
|
snáithigí; snáithidh†
|
snáithidís
|
—
|
snáitear
|
verbal noun
|
snáthadh
|
past participle
|
snáite
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
snáith
|
shnáith after an, tsnáith
|
not applicable
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
Further reading
- “snáith”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
- Dinneen, Patrick S. (1904) “snáiṫim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 663
- Dinneen, Patrick S. (1904) “snaṫaim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 664
- Ó Dónaill, Niall (1977) “snáith”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN