From Middle Dutch sneewit, from Old Dutch *snēwīt, from Proto-Germanic *snaiwahwītaz. Cognate with English snow-white.
sneeuwwit (comparative sneeuwwitter, superlative sneeuwwitst)
Declension of sneeuwwit | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | sneeuwwit | |||
inflected | sneeuwwitte | |||
comparative | sneeuwwitter | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | sneeuwwit | sneeuwwitter | het sneeuwwitst het sneeuwwitste | |
indefinite | m./f. sing. | sneeuwwitte | sneeuwwittere | sneeuwwitste |
n. sing. | sneeuwwit | sneeuwwitter | sneeuwwitste | |
plural | sneeuwwitte | sneeuwwittere | sneeuwwitste | |
definite | sneeuwwitte | sneeuwwittere | sneeuwwitste | |
partitive | sneeuwwits | sneeuwwitters | — |
sneeuwwit n (plural sneeuwwitten)