Perfect passive participle of sonō.
sonitus (feminine sonita, neuter sonitum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sonitus | sonita | sonitum | sonitī | sonitae | sonita | |
Genitive | sonitī | sonitae | sonitī | sonitōrum | sonitārum | sonitōrum | |
Dative | sonitō | sonitō | sonitīs | ||||
Accusative | sonitum | sonitam | sonitum | sonitōs | sonitās | sonita | |
Ablative | sonitō | sonitā | sonitō | sonitīs | |||
Vocative | sonite | sonita | sonitum | sonitī | sonitae | sonita |
sonitus m (genitive sonitūs); fourth declension
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | sonitus | sonitūs |
Genitive | sonitūs | sonituum |
Dative | sonituī | sonitibus |
Accusative | sonitum | sonitūs |
Ablative | sonitū | sonitibus |
Vocative | sonitus | sonitūs |