From Proto-Finnic *sonni, from Proto-Finno-Ugric *ćońɜ. Cognates include Estonian sõnn, Komi-Zyrian чань (ćań) and Udmurt чуньы (ćuńy).
sonni
Inflection of sonni (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | sonni | sonnit | ||
genitive | sonnin | sonnien | ||
partitive | sonnia | sonneja | ||
illative | sonniin | sonneihin | ||
singular | plural | |||
nominative | sonni | sonnit | ||
accusative | nom. | sonni | sonnit | |
gen. | sonnin | |||
genitive | sonnin | sonnien | ||
partitive | sonnia | sonneja | ||
inessive | sonnissa | sonneissa | ||
elative | sonnista | sonneista | ||
illative | sonniin | sonneihin | ||
adessive | sonnilla | sonneilla | ||
ablative | sonnilta | sonneilta | ||
allative | sonnille | sonneille | ||
essive | sonnina | sonneina | ||
translative | sonniksi | sonneiksi | ||
abessive | sonnitta | sonneitta | ||
instructive | — | sonnein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
sonni
sonni m