Inherited from Vulgar Latin *subrīdīre, from Latin subrīdēre.
sonrir (first-person singular indicative present sonro, past participle sonríu)
infinitive | sonrir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerundive | sonriendo | ||||||
participle | m sonríu, f sonrida, n sonrío, m pl sonríos, f pl sonríes | ||||||
person | first singular yo |
second singular tu |
third singular él/elli |
first plural nosotros/nós |
second plural vosotros/vós |
third plural ellos | |
indicative | present | sonro | sonres | sonre | sonrimos | sonrís | sonren |
imperfect | sonría | sonríes | sonría | sonríemos/sonríamos | sonríeis/sonríais | sonríen | |
preterite | sonrí | sonriesti/sonristi | sonrió | sonriemos/sonrimos | sonriestis/sonristis | sonrieron | |
pluperfect | sonriere/sonriera | sonrieres/sonrieras | sonriere/sonriera | sonriéremos/sonriéramos | sonriereis/sonrierais | sonrieren/sonrieran | |
future | sonriré | sonrirás | sonrirá | sonriremos | sonriréis | sonrirán | |
conditional | sonriría | sonriríes | sonriría | sonriríemos/sonriríamos | sonriríeis/sonriríais | sonriríen | |
subjunctive | present | sonra | sonras | sonra | sonramos | sonráis | sonran |
imperfect | sonriere/sonriera | sonrieres/sonrieras | sonriere/sonriera | sonriéremos/sonriéramos | sonriereis/sonrierais | sonrieren/sonrieran | |
imperative | sonri | sonríi |