sophisticus (feminine sophistica, neuter sophisticum, adverb sophisticē); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | sophisticus | sophistica | sophisticum | sophisticī | sophisticae | sophistica | |
genitive | sophisticī | sophisticae | sophisticī | sophisticōrum | sophisticārum | sophisticōrum | |
dative | sophisticō | sophisticae | sophisticō | sophisticīs | |||
accusative | sophisticum | sophisticam | sophisticum | sophisticōs | sophisticās | sophistica | |
ablative | sophisticō | sophisticā | sophisticō | sophisticīs | |||
vocative | sophistice | sophistica | sophisticum | sophisticī | sophisticae | sophistica |