From soror (“sister”) + -ius (“-ly: forming adjectives of belonging”). Cf. uxorius (“wifely”).
sorōrius (feminine sorōria, neuter sorōrium); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sorōrius | sorōria | sorōrium | sorōriī | sorōriae | sorōria | |
Genitive | sorōriī | sorōriae | sorōriī | sorōriōrum | sorōriārum | sorōriōrum | |
Dative | sorōriō | sorōriō | sorōriīs | ||||
Accusative | sorōrium | sorōriam | sorōrium | sorōriōs | sorōriās | sorōria | |
Ablative | sorōriō | sorōriā | sorōriō | sorōriīs | |||
Vocative | sorōrie | sorōria | sorōrium | sorōriī | sorōriae | sorōria |
sorōrius m (genitive sorōriī or sorōrī); second declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | sorōrius | sorōriī |
Genitive | sorōriī sorōrī1 |
sorōriōrum |
Dative | sorōriō | sorōriīs |
Accusative | sorōrium | sorōriōs |
Ablative | sorōriō | sorōriīs |
Vocative | sorōrie | sorōriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).