From Old Norse spara, from Proto-Germanic *sparāną.
spara (third person singular past indicative spardi, third person plural past indicative spart, supine spart)
| Conjugation of spara (group v-1) | ||
|---|---|---|
| infinitive | spara | |
| supine | spart | |
| participle (a7)1 | sparandi | spardur |
| present | past | |
| first singular | spari | spardi |
| second singular | sparir | spardi |
| third singular | sparir | spardi |
| plural | spara | spardu |
| imperative | ||
| singular | spar! | |
| plural | sparið! | |
| 1Only the past participle being declined. | ||
From Old Norse spara, from Proto-Germanic *sparāną, from Proto-Indo-European *sper- (“to be productive; earn”). Cognate with Danish spare, English spare and German sparen.
| audio | (file) |
spara (weak verb, third-person singular past indicative sparaði, supine sparað)
| infinitive (nafnháttur) |
að spara | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sparað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sparandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég spara | við spörum | present (nútíð) |
ég spari | við spörum |
| þú sparar | þið sparið | þú sparir | þið sparið | ||
| hann, hún, það sparar | þeir, þær, þau spara | hann, hún, það spari | þeir, þær, þau spari | ||
| past (þátíð) |
ég sparaði | við spöruðum | past (þátíð) |
ég sparaði | við spöruðum |
| þú sparaðir | þið spöruðuð | þú sparaðir | þið spöruðuð | ||
| hann, hún, það sparaði | þeir, þær, þau spöruðu | hann, hún, það sparaði | þeir, þær, þau spöruðu | ||
| imperative (boðháttur) |
spara (þú) | sparið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sparaðu | spariði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að sparast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sparast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sparandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég sparast | við spörumst | present (nútíð) |
ég sparist | við spörumst |
| þú sparast | þið sparist | þú sparist | þið sparist | ||
| hann, hún, það sparast | þeir, þær, þau sparast | hann, hún, það sparist | þeir, þær, þau sparist | ||
| past (þátíð) |
ég sparaðist | við spöruðumst | past (þátíð) |
ég sparaðist | við spöruðumst |
| þú sparaðist | þið spöruðust | þú sparaðist | þið spöruðust | ||
| hann, hún, það sparaðist | þeir, þær, þau spöruðust | hann, hún, það sparaðist | þeir, þær, þau spöruðust | ||
| imperative (boðháttur) |
sparast (þú) | sparist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sparastu | sparisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
sparaður | spöruð | sparað | sparaðir | sparaðar | spöruð | |
| accusative (þolfall) |
sparaðan | sparaða | sparað | sparaða | sparaðar | spöruð | |
| dative (þágufall) |
spöruðum | sparaðri | spöruðu | spöruðum | spöruðum | spöruðum | |
| genitive (eignarfall) |
sparaðs | sparaðrar | sparaðs | sparaðra | sparaðra | sparaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
sparaði | sparaða | sparaða | spöruðu | spöruðu | spöruðu | |
| accusative (þolfall) |
sparaða | spöruðu | sparaða | spöruðu | spöruðu | spöruðu | |
| dative (þágufall) |
sparaða | spöruðu | sparaða | spöruðu | spöruðu | spöruðu | |
| genitive (eignarfall) |
sparaða | spöruðu | sparaða | spöruðu | spöruðu | spöruðu | |
spara
spara m
From Old Norse spara, from Proto-Germanic *sparāną.
spara
From Old Swedish spara, from Old Norse spara, from Proto-Germanic *sparāną.
spara (present sparar or spar, preterite sparade or sparde, supine sparat or spart, imperative spara or spar)
The second set of inflections are mainly used in various dialects, but not so often in standard language (except for some fixed expressions, like den som spar han har).
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | spara | sparas | ||
| Supine | sparat | sparats | ||
| Imperative | spara | — | ||
| Imper. plural1 | sparen | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | sparar | sparade | sparas | sparades |
| Ind. plural1 | spara | sparade | sparas | sparades |
| Subjunctive2 | spare | sparade | spares | sparades |
| Participles | ||||
| Present participle | sparande | |||
| Past participle | sparad | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | spara | sparas | ||
| Supine | spart | sparts | ||
| Imperative | spar | — | ||
| Imper. plural1 | sparen | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | spar | sparde | spars, spares | spardes |
| Ind. plural1 | spara | sparde | sparas | spardes |
| Subjunctive2 | spare | sparde | spares | spardes |
| Participles | ||||
| Present participle | sparande | |||
| Past participle | spard | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||