spiec

Polish

From s- +‎ piec.

spiec pf (imperfective spiekać)

(transitive) to dry out by baking, to overbake
(transitive) to parch, to burn (in the sun)
(transitive, reflexive) to bake together, to sinter (cause to fuse by exposing to high temperature)
(reflexive with się) to get sunburned, to parch one's skin (in the sun)

Conjugation of spiec pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spiec
future tense	1^st	spiekę			spieczemy
	2^nd	spieczesz			spieczecie
	3^rd	spiecze			spieką
	impersonal	spiecze się
past tense	1^st	spiekłem, -(e)m spiekł	spiekłam, -(e)m spiekła	spiekłom, -(e)m spiekło	spiekliśmy, -(e)śmy spiekli	spiekłyśmy, -(e)śmy spiekły
	2^nd	spiekłeś, -(e)ś spiekł	spiekłaś, -(e)ś spiekła	spiekłoś, -(e)ś spiekło	spiekliście, -(e)ście spiekli	spiekłyście, -(e)ście spiekły
	3^rd	spiekł	spiekła	spiekło	spiekli	spiekły
	impersonal	spieczono
conditional	1^st	spiekłbym, bym spiekł	spiekłabym, bym spiekła	spiekłobym, bym spiekło	spieklibyśmy, byśmy spiekli	spiekłybyśmy, byśmy spiekły
	2^nd	spiekłbyś, byś spiekł	spiekłabyś, byś spiekła	spiekłobyś, byś spiekło	spieklibyście, byście spiekli	spiekłybyście, byście spiekły
	3^rd	spiekłby, by spiekł	spiekłaby, by spiekła	spiekłoby, by spiekło	spiekliby, by spiekli	spiekłyby, by spiekły
	impersonal	spieczono by
imperative	1^st	niech spiekę			spieczmy
	2^nd	spiecz			spieczcie
	3^rd	niech spiecze			niech spieką
passive adjectival participle		spieczony	spieczona	spieczone	spieczeni	spieczone
anterior adverbial participle		spiekłszy
verbal noun		spieczenie