spowiednik
Hello, you have come here looking for the meaning of the word spowiednik. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word spowiednik, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say spowiednik in singular and plural. Everything you need to know about the word spowiednik you have here. The definition of the word spowiednik will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofspowiednik, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Old Polish
Etymology
From spowiedzieć + -nik. First attested in 1454.
Pronunciation
Noun
spowiednik m animacy unattested
- (Christianity) follower of Christ
- 1877-1881 [1454], Władysław Wisłocki, editor, Katalog rękopisów Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego, number 323:
- O, day tho yemu, vyelky panye, na proszba y zasluga thwego milego spovyednyka Iarnoltha!
- [O, daj to jemu, wielki Panie, na prośbę i zasługę twego miłego spowiednika Jarnołta!]
Derived terms
adjective
Related terms
noun
verbs
- powiedzieć pf, powiadać impf
- spowiedzieć pf, wyspowiadać pf, spowiadać impf
Descendants
- Polish: spowiednik
References
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “spowiednik”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish spowiednik. By surface analysis, spowiedzieć + -nik.
Pronunciation
Noun
spowiednik m pers (female equivalent spowiedniczka)
- (Roman Catholicism) confessor (priest who hears confession and then gives absolution)
- (figuratively) confidant (person in whom one can confide or share one's secrets)
Declension
Declension of spowiednik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | spowiednik | spowiednicy/spowiedniki (deprecative) |
| genitive | spowiednika | spowiedników |
| dative | spowiednikowi | spowiednikom |
| accusative | spowiednika | spowiedników |
| instrumental | spowiednikiem | spowiednikami |
| locative | spowiedniku | spowiednikach |
| vocative | spowiedniku | spowiednicy |
Related terms
adjective
Related terms
adjectives
nouns
verbs
- powiedzieć pf, powiadać impf
- spowiedzieć pf, wyspowiadać pf, spowiadać impf
Further reading
- spowiednik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spowiednik in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “spowiednik”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “SPOWIEDNIK”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 15.12.2008
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “spowiednik”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “spowiednik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “spowiednik”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 326