sprauta (weak verb, third-person singular past indicative sprautaði, supine sprautað)
| infinitive (nafnháttur) |
að sprauta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sprautað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sprautandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég sprauta | við sprautum | present (nútíð) |
ég sprauti | við sprautum |
| þú sprautar | þið sprautið | þú sprautir | þið sprautið | ||
| hann, hún, það sprautar | þeir, þær, þau sprauta | hann, hún, það sprauti | þeir, þær, þau sprauti | ||
| past (þátíð) |
ég sprautaði | við sprautuðum | past (þátíð) |
ég sprautaði | við sprautuðum |
| þú sprautaðir | þið sprautuðuð | þú sprautaðir | þið sprautuðuð | ||
| hann, hún, það sprautaði | þeir, þær, þau sprautuðu | hann, hún, það sprautaði | þeir, þær, þau sprautuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
sprauta (þú) | sprautið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sprautaðu | sprautiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að sprautast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sprautast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sprautandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég sprautast | við sprautumst | present (nútíð) |
ég sprautist | við sprautumst |
| þú sprautast | þið sprautist | þú sprautist | þið sprautist | ||
| hann, hún, það sprautast | þeir, þær, þau sprautast | hann, hún, það sprautist | þeir, þær, þau sprautist | ||
| past (þátíð) |
ég sprautaðist | við sprautuðumst | past (þátíð) |
ég sprautaðist | við sprautuðumst |
| þú sprautaðist | þið sprautuðust | þú sprautaðist | þið sprautuðust | ||
| hann, hún, það sprautaðist | þeir, þær, þau sprautuðust | hann, hún, það sprautaðist | þeir, þær, þau sprautuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
sprautast (þú) | sprautist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sprautastu | sprautisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
sprauta f (genitive singular sprautu, nominative plural sprautur)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sprauta | sprautan | sprautur | sprauturnar |
| accusative | sprautu | sprautuna | sprautur | sprauturnar |
| dative | sprautu | sprautunni | sprautum | sprautunum |
| genitive | sprautu | sprautunnar | sprautna | sprautnanna |