sromać

From srom +‎ -ać.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /srɔmat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /srɔmat͡ɕ/

sromać impf

1. (reflexive with się, attested in Lesser Poland) to be ashamed

   Synonyms: sąmnieć się, stydać

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 34, 29:

     Zaploncze se y sromaycze se (erubescant et revereantur) pospolu, gisz se *weselo zlemu memu!

     [Zapłońcie sie i sromajcie sie (erubescant et revereantur) pospołu, jiż sie wiesielą złemu memu!]

• Polish: sromać (archaic)

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “sromać się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish sromać. By surface analysis, srom +‎ -ać.

• IPA^(key): /ˈsrɔ.mat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔmat͡ɕ
• Syllabification: sro‧mać

sromać impf

1. (transitive, archaic) to abash, to embarrass, to shame

   Synonym: zawstydzać

2. (reflexive with się, archaic) to be ashamed

   Synonym: wstydzić się

• sromać in Polish dictionaries at PWN
• M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Sromać się on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “sromać się”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN