From Old Norse stía, stí, from Proto-Germanic *stiją, which could be ultimately from Proto-Indo-European *steyh₂- (“to stiffen”), similar to *stainaz (“stone”).[1] Compare English sty.
stía f (genitive singular stíu, nominative plural stíur)
stía (weak verb, third-person singular past indicative stíaði, supine stíað)
| infinitive (nafnháttur) |
að stía | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
stíað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
stíandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég stía | við stíum | present (nútíð) |
ég stíi | við stíum |
| þú stíar | þið stíið | þú stíir | þið stíið | ||
| hann, hún, það stíar | þeir, þær, þau stía | hann, hún, það stíi | þeir, þær, þau stíi | ||
| past (þátíð) |
ég stíaði | við stíuðum | past (þátíð) |
ég stíaði | við stíuðum |
| þú stíaðir | þið stíuðuð | þú stíaðir | þið stíuðuð | ||
| hann, hún, það stíaði | þeir, þær, þau stíuðu | hann, hún, það stíaði | þeir, þær, þau stíuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
stía (þú) | stíið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| stíaðu | stíiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að stíast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
stíast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
stíandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég stíast | við stíumst | present (nútíð) |
ég stíist | við stíumst |
| þú stíast | þið stíist | þú stíist | þið stíist | ||
| hann, hún, það stíast | þeir, þær, þau stíast | hann, hún, það stíist | þeir, þær, þau stíist | ||
| past (þátíð) |
ég stíaðist | við stíuðumst | past (þátíð) |
ég stíaðist | við stíuðumst |
| þú stíaðist | þið stíuðust | þú stíaðist | þið stíuðust | ||
| hann, hún, það stíaðist | þeir, þær, þau stíuðust | hann, hún, það stíaðist | þeir, þær, þau stíuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
stíast (þú) | stíist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| stíastu | stíisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
stíaður | stíuð | stíað | stíaðir | stíaðar | stíuð | |
| accusative (þolfall) |
stíaðan | stíaða | stíað | stíaða | stíaðar | stíuð | |
| dative (þágufall) |
stíuðum | stíaðri | stíuðu | stíuðum | stíuðum | stíuðum | |
| genitive (eignarfall) |
stíaðs | stíaðrar | stíaðs | stíaðra | stíaðra | stíaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
stíaði | stíaða | stíaða | stíuðu | stíuðu | stíuðu | |
| accusative (þolfall) |
stíaða | stíuðu | stíaða | stíuðu | stíuðu | stíuðu | |
| dative (þágufall) |
stíaða | stíuðu | stíaða | stíuðu | stíuðu | stíuðu | |
| genitive (eignarfall) |
stíaða | stíuðu | stíaða | stíuðu | stíuðu | stíuðu | |