stajać

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /stajat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /stajat͡ɕ/

Inherited from Proto-Slavic *stajati.

stajać impf

1. (attested in Sieradz-Łęczyca, Greater Poland) to be placed
   • 1415, Przecław Słota, O zachowaniu się przy stole‎, Łęczyca, Poznań, line 9:

     Przetocz stol weliky sweboda, staye na nym pywo y voda, y k temu møszo y chlep

     [Przetoć stoł wieliki świeboda, staje na nim piwo i woda, i k temu mięso i chleb]

2. (attested in Lesser Poland) to be; to be located
   • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie‎, Krakow, page 3b:

     Poth gimszecz domem skoth y oslowe szøcz ony bily pod n[i]m thamo stagaly

     [Pod jimże-ć domem skot i osłowie są-ć oni byli pod n[i]m tamo stajali]

3. (attested in Lesser Poland) to last (to exist or continue a certain amount of time)
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki‎, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego, pages 118, 91:

     Obrzødzenym twogym stayø dnowe (perseverat dies), bo wszytko *slwdzy twoge

     [Obrządzenim twojim stają dniowie (perseverat dies), bo wszytko służy t[w]obie]

4. (attested in Masovia) to appear at a court hearing
   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 29:

     Skvszenyee naas navczylo, ysz nyeegdi stayączy kv prawv (non contumaces) yakobi nye stayączy alybo theesz po prawdze nye stoyączy nad obyczay tego msczenya vczaązany bywayą o nyestaanyee

     [Skuszenie nas nauczyło, iż niegdy stający ku prawu (non contumaces) jakoby nie stający alibo też po prawdzie nie stojący, nad obyczaj tego mszczenia uciążani bywają o niestanie]

5. (attested in Southern Borderlands) to stop doing something
   • 1880-1894 [med XV century], Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności‎, volume I, Lviv, page 113:

     Bonum autem facientes non deficiamus, dobrze czynącz nye staymy, tempore enim suo matemus non deficientes (Gal 6, 9)

     [Bonum autem facientes non deficiamus, dobrze czyniąc nie stajmy, tempore enim suo matemus non deficientes (Gal 6, 9)]

6. (reflexive with się, attested in Masovia) to become; to show up
   • 1901 [1463-1465], Jan Rozwadowski, editor, De morte prologus [Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią]‎, Mierzeniec, Płock, line 297:

     Czemv szya lekarze stayv, gdy sz thwey moczy nye vybavyagyv?

     [Czemu się lekarze stają, gdy z twej mocy nie wybawiają?]

• Polish: stajać

From s- +‎ tajać.

stajać pf (imperfective tajać)

1. (intransitive) to melt, to thaw

   Synonym: rozskwrzeć się

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 265:

     Vy yestesczye schvl zyemye, a stayely sol (si sal evanuerit Mat 5, 13), v czemze bądzye solono?

     [Wy jesteście sol ziemie, a staje-li sol (si sal evanuerit Mat 5, 13), w czemże będzie solono?]

• Polish: stajać

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “1. stajać, stajać się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “2. stajać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish stajać. By surface analysis, s- +‎ tajać.

• IPA^(key): /ˈsta.jat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ajat͡ɕ
• Syllabification: sta‧jać

stajać pf (imperfective tajać)

1. (intransitive, literary, of snow or ice) to melt, to thaw

   Synonyms: roztopić się, stopnieć

Used only in the third person.

or

• stajać in Polish dictionaries at PWN