(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
stansa (weak verb, third-person singular past indicative stansaði, supine stansað)
infinitive (nafnháttur) |
að stansa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
stansað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
stansandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég stansa | við stönsum | present (nútíð) |
ég stansi | við stönsum |
þú stansar | þið stansið | þú stansir | þið stansið | ||
hann, hún, það stansar | þeir, þær, þau stansa | hann, hún, það stansi | þeir, þær, þau stansi | ||
past (þátíð) |
ég stansaði | við stönsuðum | past (þátíð) |
ég stansaði | við stönsuðum |
þú stansaðir | þið stönsuðuð | þú stansaðir | þið stönsuðuð | ||
hann, hún, það stansaði | þeir, þær, þau stönsuðu | hann, hún, það stansaði | þeir, þær, þau stönsuðu | ||
imperative (boðháttur) |
stansa (þú) | stansið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
stansaðu | stansiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
stansaður | stönsuð | stansað | stansaðir | stansaðar | stönsuð | |
accusative (þolfall) |
stansaðan | stansaða | stansað | stansaða | stansaðar | stönsuð | |
dative (þágufall) |
stönsuðum | stansaðri | stönsuðu | stönsuðum | stönsuðum | stönsuðum | |
genitive (eignarfall) |
stansaðs | stansaðrar | stansaðs | stansaðra | stansaðra | stansaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
stansaði | stansaða | stansaða | stönsuðu | stönsuðu | stönsuðu | |
accusative (þolfall) |
stansaða | stönsuðu | stansaða | stönsuðu | stönsuðu | stönsuðu | |
dative (þágufall) |
stansaða | stönsuðu | stansaða | stönsuðu | stönsuðu | stönsuðu | |
genitive (eignarfall) |
stansaða | stönsuðu | stansaða | stönsuðu | stönsuðu | stönsuðu |
stansa
stansa (present stansar, preterite stansade, supine stansat, imperative stansa)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | stansa | stansas | ||
Supine | stansat | stansats | ||
Imperative | stansa | — | ||
Imper. plural1 | stansen | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | stansar | stansade | stansas | stansades |
Ind. plural1 | stansa | stansade | stansas | stansades |
Subjunctive2 | stanse | stansade | stanses | stansades |
Participles | ||||
Present participle | stansande | |||
Past participle | stansad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |