From Old Norse stappa, from Proto-Germanic *stampōną (“to stamp, squeeze, compress”).
stappa (weak verb, third-person singular past indicative stappaði, supine stappað)
infinitive (nafnháttur) |
að stappa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
stappað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
stappandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég stappa | við stöppum | present (nútíð) |
ég stappi | við stöppum |
þú stappar | þið stappið | þú stappir | þið stappið | ||
hann, hún, það stappar | þeir, þær, þau stappa | hann, hún, það stappi | þeir, þær, þau stappi | ||
past (þátíð) |
ég stappaði | við stöppuðum | past (þátíð) |
ég stappaði | við stöppuðum |
þú stappaðir | þið stöppuðuð | þú stappaðir | þið stöppuðuð | ||
hann, hún, það stappaði | þeir, þær, þau stöppuðu | hann, hún, það stappaði | þeir, þær, þau stöppuðu | ||
imperative (boðháttur) |
stappa (þú) | stappið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
stappaðu | stappiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að stappast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
stappast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
stappandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég stappast | við stöppumst | present (nútíð) |
ég stappist | við stöppumst |
þú stappast | þið stappist | þú stappist | þið stappist | ||
hann, hún, það stappast | þeir, þær, þau stappast | hann, hún, það stappist | þeir, þær, þau stappist | ||
past (þátíð) |
ég stappaðist | við stöppuðumst | past (þátíð) |
ég stappaðist | við stöppuðumst |
þú stappaðist | þið stöppuðust | þú stappaðist | þið stöppuðust | ||
hann, hún, það stappaðist | þeir, þær, þau stöppuðust | hann, hún, það stappaðist | þeir, þær, þau stöppuðust | ||
imperative (boðháttur) |
stappast (þú) | stappist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
stappastu | stappisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
stappaður | stöppuð | stappað | stappaðir | stappaðar | stöppuð | |
accusative (þolfall) |
stappaðan | stappaða | stappað | stappaða | stappaðar | stöppuð | |
dative (þágufall) |
stöppuðum | stappaðri | stöppuðu | stöppuðum | stöppuðum | stöppuðum | |
genitive (eignarfall) |
stappaðs | stappaðrar | stappaðs | stappaðra | stappaðra | stappaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
stappaði | stappaða | stappaða | stöppuðu | stöppuðu | stöppuðu | |
accusative (þolfall) |
stappaða | stöppuðu | stappaða | stöppuðu | stöppuðu | stöppuðu | |
dative (þágufall) |
stappaða | stöppuðu | stappaða | stöppuðu | stöppuðu | stöppuðu | |
genitive (eignarfall) |
stappaða | stöppuðu | stappaða | stöppuðu | stöppuðu | stöppuðu |
stappa f (genitive singular stöppu, nominative plural stöppur)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | stappa | stappan | stöppur | stöppurnar |
accusative | stöppu | stöppuna | stöppur | stöppurnar |
dative | stöppu | stöppunni | stöppum | stöppunum |
genitive | stöppu | stöppunnar | stappa | stappanna |
stappa
stappa m or f
stappa f