Derived from Old Norse steikja, evolved meaning from "stuck (on a stick)", from Proto-Germanic *staiko-, from *stikaną (“to stick”).
steikja (third person singular past indicative stokti, steikti, third person plural past indicative stokt, supine stokt)
Conjugation of steikja (group v-15-11) | ||
---|---|---|
infinitive | steikja | |
supine | stokt/ steikt | |
participle (a5)1 | steikjandi | stoktur/ steiktur |
present | past | |
first singular | steiki | stokti/ steikti |
second singular | steikir | stokti/ steikti |
third singular | steikir | stokti/ steikti |
plural | steikja | stoktu/ steiktu |
imperative | ||
singular | steik! | |
plural | steikið! | |
1Only the past participle being declined. |
Derived from Old Norse steikja, evolved meaning from "stuck (on a stick)", from Proto-Germanic *staiko-, from *stikaną (“to stick”).
steikja (weak verb, third-person singular past indicative steikti, supine steikt)
infinitive (nafnháttur) |
að steikja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
steikt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
steikjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég steiki | við steikjum | present (nútíð) |
ég steiki | við steikjum |
þú steikir | þið steikið | þú steikir | þið steikið | ||
hann, hún, það steikir | þeir, þær, þau steikja | hann, hún, það steiki | þeir, þær, þau steiki | ||
past (þátíð) |
ég steikti | við steiktum | past (þátíð) |
ég steikti | við steiktum |
þú steiktir | þið steiktuð | þú steiktir | þið steiktuð | ||
hann, hún, það steikti | þeir, þær, þau steiktu | hann, hún, það steikti | þeir, þær, þau steiktu | ||
imperative (boðháttur) |
steik (þú) | steikið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
steiktu | steikiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að steikjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
steikst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
steikjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég steikist | við steikjumst | present (nútíð) |
ég steikist | við steikjumst |
þú steikist | þið steikist | þú steikist | þið steikist | ||
hann, hún, það steikist | þeir, þær, þau steikjast | hann, hún, það steikist | þeir, þær, þau steikist | ||
past (þátíð) |
ég steiktist | við steiktumst | past (þátíð) |
ég steiktist | við steiktumst |
þú steiktist | þið steiktust | þú steiktist | þið steiktust | ||
hann, hún, það steiktist | þeir, þær, þau steiktust | hann, hún, það steiktist | þeir, þær, þau steiktust | ||
imperative (boðháttur) |
steikst (þú) | steikist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
steikstu | steikisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
steiktur | steikt | steikt | steiktir | steiktar | steikt | |
accusative (þolfall) |
steiktan | steikta | steikt | steikta | steiktar | steikt | |
dative (þágufall) |
steiktum | steiktri | steiktu | steiktum | steiktum | steiktum | |
genitive (eignarfall) |
steikts | steiktrar | steikts | steiktra | steiktra | steiktra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
steikti | steikta | steikta | steiktu | steiktu | steiktu | |
accusative (þolfall) |
steikta | steiktu | steikta | steiktu | steiktu | steiktu | |
dative (þágufall) |
steikta | steiktu | steikta | steiktu | steiktu | steiktu | |
genitive (eignarfall) |
steikta | steiktu | steikta | steiktu | steiktu | steiktu |
From the noun steik.
steikja (present tense steikjer, past tense steikte, past participle steikt, passive infinitive steikjast, present participle steikjande, imperative steik)