From steinn (“stone”) + efni (“matter”).
steinefni n (genitive singular steinefnis, nominative plural steinefni)
n-s | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | steinefni | steinefnið | steinefni | steinefnin |
accusative | steinefni | steinefnið | steinefni | steinefnin |
dative | steinefni | steinefninu | steinefnum | steinefnunum |
genitive | steinefnis | steinefnisins | steinefna | steinefnanna |