From Middle Dutch stille swigen. Equivalent to stil + zwijgen.
stilzwijgen n (uncountable)
stilzwijgen
Conjugation of stilzwijgen (strong class 1, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | stilzwijgen | |||
past singular | zweeg stil | |||
past participle | stilgezwegen | |||
infinitive | stilzwijgen | |||
gerund | stilzwijgen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | zwijg stil | zweeg stil | stilzwijg | stilzweeg |
2nd person sing. (jij) | zwijgt stil, zwijg stil2 | zweeg stil | stilzwijgt | stilzweeg |
2nd person sing. (u) | zwijgt stil | zweeg stil | stilzwijgt | stilzweeg |
2nd person sing. (gij) | zwijgt stil | zweegt stil | stilzwijgt | stilzweegt |
3rd person singular | zwijgt stil | zweeg stil | stilzwijgt | stilzweeg |
plural | zwijgen stil | zwegen stil | stilzwijgen | stilzwegen |
subjunctive sing.1 | zwijge stil | zwege stil | stilzwijge | stilzwege |
subjunctive plur.1 | zwijgen stil | zwegen stil | stilzwijgen | stilzwegen |
imperative sing. | zwijg stil | |||
imperative plur.1 | zwijgt stil | |||
participles | stilzwijgend | stilgezwegen | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |