Perfect passive participle of stipulor.
stipulātus (feminine stipulāta, neuter stipulātum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | stipulātus | stipulāta | stipulātum | stipulātī | stipulātae | stipulāta | |
genitive | stipulātī | stipulātae | stipulātī | stipulātōrum | stipulātārum | stipulātōrum | |
dative | stipulātō | stipulātae | stipulātō | stipulātīs | |||
accusative | stipulātum | stipulātam | stipulātum | stipulātōs | stipulātās | stipulāta | |
ablative | stipulātō | stipulātā | stipulātō | stipulātīs | |||
vocative | stipulāte | stipulāta | stipulātum | stipulātī | stipulātae | stipulāta |