From stjúp- (“step-”) + faðir (“father”).
stjúpfaðir m (genitive singular stjúpföður or (proscribed) stjúpföðurs, nominative plural stjúpfeður)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | stjúpfaðir | stjúpfaðirinn | stjúpfeður | stjúpfeðurnir |
accusative | stjúpföður | stjúpföðurinn | stjúpfeður | stjúpfeðurna |
dative | stjúpföður | stjúpföðurnum | stjúpfeðrum | stjúpfeðrunum |
genitive | stjúpföður, stjúpföðurs1 | stjúpföðurins, stjúpföðursins1 | stjúpfeðra | stjúpfeðranna |
1Proscribed.