streða (weak verb, third-person singular past indicative streðaði, supine streðað)
| infinitive (nafnháttur) |
að streða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
streðað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
streðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég streða | við streðum | present (nútíð) |
ég streði | við streðum |
| þú streðar | þið streðið | þú streðir | þið streðið | ||
| hann, hún, það streðar | þeir, þær, þau streða | hann, hún, það streði | þeir, þær, þau streði | ||
| past (þátíð) |
ég streðaði | við streðuðum | past (þátíð) |
ég streðaði | við streðuðum |
| þú streðaðir | þið streðuðuð | þú streðaðir | þið streðuðuð | ||
| hann, hún, það streðaði | þeir, þær, þau streðuðu | hann, hún, það streðaði | þeir, þær, þau streðuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
streða (þú) | streðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| streðaðu | streðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að streðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
streðast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
streðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég streðast | við streðumst | present (nútíð) |
ég streðist | við streðumst |
| þú streðast | þið streðist | þú streðist | þið streðist | ||
| hann, hún, það streðast | þeir, þær, þau streðast | hann, hún, það streðist | þeir, þær, þau streðist | ||
| past (þátíð) |
ég streðaðist | við streðuðumst | past (þátíð) |
ég streðaðist | við streðuðumst |
| þú streðaðist | þið streðuðust | þú streðaðist | þið streðuðust | ||
| hann, hún, það streðaðist | þeir, þær, þau streðuðust | hann, hún, það streðaðist | þeir, þær, þau streðuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
streðast (þú) | streðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| streðastu | streðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
streðaður | streðuð | streðað | streðaðir | streðaðar | streðuð | |
| accusative (þolfall) |
streðaðan | streðaða | streðað | streðaða | streðaðar | streðuð | |
| dative (þágufall) |
streðuðum | streðaðri | streðuðu | streðuðum | streðuðum | streðuðum | |
| genitive (eignarfall) |
streðaðs | streðaðrar | streðaðs | streðaðra | streðaðra | streðaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
streðaði | streðaða | streðaða | streðuðu | streðuðu | streðuðu | |
| accusative (þolfall) |
streðaða | streðuðu | streðaða | streðuðu | streðuðu | streðuðu | |
| dative (þágufall) |
streðaða | streðuðu | streðaða | streðuðu | streðuðu | streðuðu | |
| genitive (eignarfall) |
streðaða | streðuðu | streðaða | streðuðu | streðuðu | streðuðu | |