stressa
stressa (weak verb, third-person singular past indicative stressaði, supine stressað)
infinitive (nafnháttur) |
að stressa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
stressað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
stressandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég stressa | við stressum | present (nútíð) |
ég stressi | við stressum |
þú stressar | þið stressið | þú stressir | þið stressið | ||
hann, hún, það stressar | þeir, þær, þau stressa | hann, hún, það stressi | þeir, þær, þau stressi | ||
past (þátíð) |
ég stressaði | við stressuðum | past (þátíð) |
ég stressaði | við stressuðum |
þú stressaðir | þið stressuðuð | þú stressaðir | þið stressuðuð | ||
hann, hún, það stressaði | þeir, þær, þau stressuðu | hann, hún, það stressaði | þeir, þær, þau stressuðu | ||
imperative (boðháttur) |
stressa (þú) | stressið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
stressaðu | stressiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að stressast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
stressast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
stressandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég stressast | við stressumst | present (nútíð) |
ég stressist | við stressumst |
þú stressast | þið stressist | þú stressist | þið stressist | ||
hann, hún, það stressast | þeir, þær, þau stressast | hann, hún, það stressist | þeir, þær, þau stressist | ||
past (þátíð) |
ég stressaðist | við stressuðumst | past (þátíð) |
ég stressaðist | við stressuðumst |
þú stressaðist | þið stressuðust | þú stressaðist | þið stressuðust | ||
hann, hún, það stressaðist | þeir, þær, þau stressuðust | hann, hún, það stressaðist | þeir, þær, þau stressuðust | ||
imperative (boðháttur) |
stressast (þú) | stressist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
stressastu | stressisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
Note: the past participle form stressaður is not used as such, but exists as a pure adjective.
stressa
stressa
stressa
By surface analysis, stress + -a.
stressa (present stressar, preterite stressade, supine stressat, imperative stressa)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | stressa | stressas | ||
Supine | stressat | stressats | ||
Imperative | stressa | — | ||
Imper. plural1 | stressen | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | stressar | stressade | stressas | stressades |
Ind. plural1 | stressa | stressade | stressas | stressades |
Subjunctive2 | stresse | stressade | stresses | stressades |
Participles | ||||
Present participle | stressande | |||
Past participle | stressad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |