From Middle Dutch strijtbaer. Equivalent to strijden + -baar.
strijdbaar (comparative strijdbaarder, superlative strijdbaarst)
Declension of strijdbaar | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | strijdbaar | |||
inflected | strijdbare | |||
comparative | strijdbaarder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | strijdbaar | strijdbaarder | het strijdbaarst het strijdbaarste | |
indefinite | m./f. sing. | strijdbare | strijdbaardere | strijdbaarste |
n. sing. | strijdbaar | strijdbaarder | strijdbaarste | |
plural | strijdbare | strijdbaardere | strijdbaarste | |
definite | strijdbare | strijdbaardere | strijdbaarste | |
partitive | strijdbaars | strijdbaarders | — |