strwonić

Hello, you have come here looking for the meaning of the word strwonić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word strwonić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say strwonić in singular and plural. Everything you need to know about the word strwonić you have here. The definition of the word strwonić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofstrwonić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

From s- +‎ trwonić. First attested in 1787.[1]

Pronunciation

Verb

strwonić pf

  1. (transitive) to waste, to squander (to lose something unnecessarily or stupidly)

Conjugation

Conjugation of strwonić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive strwonić
future tense 1st strwonię strwonimy
2nd strwonisz strwonicie
3rd strwoni strwonią
impersonal strwoni się
past tense 1st strwoniłem,
-(e)m strwonił 		strwoniłam,
-(e)m strwoniła 		strwoniłom,
-(e)m strwoniło 		strwoniliśmy,
-(e)śmy strwonili 		strwoniłyśmy,
-(e)śmy strwoniły
2nd strwoniłeś,
-(e)ś strwonił 		strwoniłaś,
-(e)ś strwoniła 		strwoniłoś,
-(e)ś strwoniło 		strwoniliście,
-(e)ście strwonili 		strwoniłyście,
-(e)ście strwoniły
3rd strwonił strwoniła strwoniło strwonili strwoniły
impersonal strwoniono
conditional 1st strwoniłbym,
bym strwonił 		strwoniłabym,
bym strwoniła 		strwoniłobym,
bym strwoniło 		strwonilibyśmy,
byśmy strwonili 		strwoniłybyśmy,
byśmy strwoniły
2nd strwoniłbyś,
byś strwonił 		strwoniłabyś,
byś strwoniła 		strwoniłobyś,
byś strwoniło 		strwonilibyście,
byście strwonili 		strwoniłybyście,
byście strwoniły
3rd strwoniłby,
by strwonił 		strwoniłaby,
by strwoniła 		strwoniłoby,
by strwoniło 		strwoniliby,
by strwonili 		strwoniłyby,
by strwoniły
impersonal strwoniono by
imperative 1st niech strwonię strwońmy
2nd strwoń strwońcie
3rd niech strwoni niech strwonią
passive adjectival participle strwoniony strwoniona strwonione strwonieni strwonione
anterior adverbial participle strwoniwszy
verbal noun strwonienie

References

  1. ^ Wincenty Skrzetuski (1787) Prawo polityczne narodu Polskiego (in Polish), w Drukarni J. K. Mci i Rzeczypospolitey, page 422

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia