From stultus (“foolish, stupid”) + -loquus (“speaking”).
stultiloquus (feminine stultiloqua, neuter stultiloquum, comparative stultiloquentior, superlative stultiloquentissimus); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | stultiloquus | stultiloqua | stultiloquum | stultiloquī | stultiloquae | stultiloqua | |
Genitive | stultiloquī | stultiloquae | stultiloquī | stultiloquōrum | stultiloquārum | stultiloquōrum | |
Dative | stultiloquō | stultiloquō | stultiloquīs | ||||
Accusative | stultiloquum | stultiloquam | stultiloquum | stultiloquōs | stultiloquās | stultiloqua | |
Ablative | stultiloquō | stultiloquā | stultiloquō | stultiloquīs | |||
Vocative | stultiloque | stultiloqua | stultiloquum | stultiloquī | stultiloquae | stultiloqua |