Derived from subitus (“sudden, unforeseen”) + -āneus.
subitāneus (feminine subitānea, neuter subitāneum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | subitāneus | subitānea | subitāneum | subitāneī | subitāneae | subitānea | |
Genitive | subitāneī | subitāneae | subitāneī | subitāneōrum | subitāneārum | subitāneōrum | |
Dative | subitāneō | subitāneō | subitāneīs | ||||
Accusative | subitāneum | subitāneam | subitāneum | subitāneōs | subitāneās | subitānea | |
Ablative | subitāneō | subitāneā | subitāneō | subitāneīs | |||
Vocative | subitānee | subitānea | subitāneum | subitāneī | subitāneae | subitānea |