From subjungō (“to subordinate”) + -īvus.
subjūnctīvus (feminine subjūnctīva, neuter subjūnctīvum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | subjūnctīvus | subjūnctīva | subjūnctīvum | subjūnctīvī | subjūnctīvae | subjūnctīva | |
Genitive | subjūnctīvī | subjūnctīvae | subjūnctīvī | subjūnctīvōrum | subjūnctīvārum | subjūnctīvōrum | |
Dative | subjūnctīvō | subjūnctīvō | subjūnctīvīs | ||||
Accusative | subjūnctīvum | subjūnctīvam | subjūnctīvum | subjūnctīvōs | subjūnctīvās | subjūnctīva | |
Ablative | subjūnctīvō | subjūnctīvā | subjūnctīvō | subjūnctīvīs | |||
Vocative | subjūnctīve | subjūnctīva | subjūnctīvum | subjūnctīvī | subjūnctīvae | subjūnctīva |