Borrowed from French substantiel, from Latin substantiālis. Equivalent to substantie + -eel. The sense “significant” is from English substantial.
substantieel (comparative substantiëler, superlative substantieelst)
Declension of substantieel | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | substantieel | |||
inflected | substantiële | |||
comparative | substantiëler | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | substantieel | substantiëler | het substantieelst het substantieelste | |
indefinite | m./f. sing. | substantiële | substantiëlere | substantieelste |
n. sing. | substantieel | substantiëler | substantieelste | |
plural | substantiële | substantiëlere | substantieelste | |
definite | substantiële | substantiëlere | substantieelste | |
partitive | substantieels | substantiëlers | — |