sulittaa

Hello, you have come here looking for the meaning of the word sulittaa. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word sulittaa, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say sulittaa in singular and plural. Everything you need to know about the word sulittaa you have here. The definition of the word sulittaa will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofsulittaa, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Finnish

Etymology

sula- +‎ -ttaa

Pronunciation

Verb

sulittaa

  1. (transitive) to fledge, to fletch, to feather

Conjugation

Inflection of sulittaa (Kotus type 53*C/muistaa, tt-t gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. sulitan en sulita 1st sing. olen sulittanut en ole sulittanut
2nd sing. sulitat et sulita 2nd sing. olet sulittanut et ole sulittanut
3rd sing. sulittaa ei sulita 3rd sing. on sulittanut ei ole sulittanut
1st plur. sulitamme emme sulita 1st plur. olemme sulittaneet emme ole sulittaneet
2nd plur. sulitatte ette sulita 2nd plur. olette sulittaneet ette ole sulittaneet
3rd plur. sulittavat eivät sulita 3rd plur. ovat sulittaneet eivät ole sulittaneet
passive sulitetaan ei suliteta passive on sulitettu ei ole sulitettu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. sulitin en sulittanut 1st sing. olin sulittanut en ollut sulittanut
2nd sing. sulitit et sulittanut 2nd sing. olit sulittanut et ollut sulittanut
3rd sing. sulitti ei sulittanut 3rd sing. oli sulittanut ei ollut sulittanut
1st plur. sulitimme emme sulittaneet 1st plur. olimme sulittaneet emme olleet sulittaneet
2nd plur. sulititte ette sulittaneet 2nd plur. olitte sulittaneet ette olleet sulittaneet
3rd plur. sulittivat eivät sulittaneet 3rd plur. olivat sulittaneet eivät olleet sulittaneet
passive sulitettiin ei sulitettu passive oli sulitettu ei ollut sulitettu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. sulittaisin en sulittaisi 1st sing. olisin sulittanut en olisi sulittanut
2nd sing. sulittaisit et sulittaisi 2nd sing. olisit sulittanut et olisi sulittanut
3rd sing. sulittaisi ei sulittaisi 3rd sing. olisi sulittanut ei olisi sulittanut
1st plur. sulittaisimme emme sulittaisi 1st plur. olisimme sulittaneet emme olisi sulittaneet
2nd plur. sulittaisitte ette sulittaisi 2nd plur. olisitte sulittaneet ette olisi sulittaneet
3rd plur. sulittaisivat eivät sulittaisi 3rd plur. olisivat sulittaneet eivät olisi sulittaneet
passive sulitettaisiin ei sulitettaisi passive olisi sulitettu ei olisi sulitettu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. sulita älä sulita 2nd sing.
3rd sing. sulittakoon älköön sulittako 3rd sing. olkoon sulittanut älköön olko sulittanut
1st plur. sulittakaamme älkäämme sulittako 1st plur.
2nd plur. sulittakaa älkää sulittako 2nd plur.
3rd plur. sulittakoot älkööt sulittako 3rd plur. olkoot sulittaneet älkööt olko sulittaneet
passive sulitettakoon älköön sulitettako passive olkoon sulitettu älköön olko sulitettu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. sulittanen en sulittane 1st sing. lienen sulittanut en liene sulittanut
2nd sing. sulittanet et sulittane 2nd sing. lienet sulittanut et liene sulittanut
3rd sing. sulittanee ei sulittane 3rd sing. lienee sulittanut ei liene sulittanut
1st plur. sulittanemme emme sulittane 1st plur. lienemme sulittaneet emme liene sulittaneet
2nd plur. sulittanette ette sulittane 2nd plur. lienette sulittaneet ette liene sulittaneet
3rd plur. sulittanevat eivät sulittane 3rd plur. lienevät sulittaneet eivät liene sulittaneet
passive sulitettaneen ei sulitettane passive lienee sulitettu ei liene sulitettu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st sulittaa present sulittava sulitettava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st sulittaakseni sulittaaksemme
2nd sulittaaksesi sulittaaksenne
3rd sulittaakseen
sulittaaksensa
past sulittanut sulitettu
2nd inessive2 sulittaessa sulitettaessa agent3 sulittama
Possessive forms
Person sing. plur.
1st sulittaessani sulittaessamme
2nd sulittaessasi sulittaessanne
3rd sulittaessaan
sulittaessansa
negative sulittamaton
instructive sulittaen 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).
* The third-person singular indicative form sulittaa does not exhibit final gemination,
unlike the first infinitive (the lemma form), even though they are spelled identically.

3rd inessive sulittamassa
elative sulittamasta
illative sulittamaan
adessive sulittamalla
abessive sulittamatta
instructive sulittaman sulitettaman
4th4 verbal noun sulittaminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st sulittamaisillani sulittamaisillamme
2nd sulittamaisillasi sulittamaisillanne
3rd sulittamaisillaan
sulittamaisillansa

Derived terms

Further reading

Anagrams