Borrowed from Old East Slavic *сѫдиꙗ (*sǫdija), сꙋдиꙗ (sudija) (whence Russian судья́ (sudʹjá)).
suntio
Inflection of suntio (Kotus type 3/valtio, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | suntio | suntiot | |
genitive | suntion | suntioiden suntioitten | |
partitive | suntiota | suntioita | |
illative | suntioon | suntioihin | |
singular | plural | ||
nominative | suntio | suntiot | |
accusative | nom. | suntio | suntiot |
gen. | suntion | ||
genitive | suntion | suntioiden suntioitten | |
partitive | suntiota | suntioita | |
inessive | suntiossa | suntioissa | |
elative | suntiosta | suntioista | |
illative | suntioon | suntioihin | |
adessive | suntiolla | suntioilla | |
ablative | suntiolta | suntioilta | |
allative | suntiolle | suntioille | |
essive | suntiona | suntioina | |
translative | suntioksi | suntioiksi | |
abessive | suntiotta | suntioitta | |
instructive | — | suntioin | |
comitative | See the possessive forms below. |