sveifla (weak verb, third-person singular past indicative sveiflaði, supine sveiflað)
infinitive (nafnháttur) |
að sveifla | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
sveiflað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sveiflandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég sveifla | við sveiflum | present (nútíð) |
ég sveifli | við sveiflum |
þú sveiflar | þið sveiflið | þú sveiflir | þið sveiflið | ||
hann, hún, það sveiflar | þeir, þær, þau sveifla | hann, hún, það sveifli | þeir, þær, þau sveifli | ||
past (þátíð) |
ég sveiflaði | við sveifluðum | past (þátíð) |
ég sveiflaði | við sveifluðum |
þú sveiflaðir | þið sveifluðuð | þú sveiflaðir | þið sveifluðuð | ||
hann, hún, það sveiflaði | þeir, þær, þau sveifluðu | hann, hún, það sveiflaði | þeir, þær, þau sveifluðu | ||
imperative (boðháttur) |
sveifla (þú) | sveiflið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
sveiflaðu | sveifliði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að sveiflast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
sveiflast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sveiflandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég sveiflast | við sveiflumst | present (nútíð) |
ég sveiflist | við sveiflumst |
þú sveiflast | þið sveiflist | þú sveiflist | þið sveiflist | ||
hann, hún, það sveiflast | þeir, þær, þau sveiflast | hann, hún, það sveiflist | þeir, þær, þau sveiflist | ||
past (þátíð) |
ég sveiflaðist | við sveifluðumst | past (þátíð) |
ég sveiflaðist | við sveifluðumst |
þú sveiflaðist | þið sveifluðust | þú sveiflaðist | þið sveifluðust | ||
hann, hún, það sveiflaðist | þeir, þær, þau sveifluðust | hann, hún, það sveiflaðist | þeir, þær, þau sveifluðust | ||
imperative (boðháttur) |
sveiflast (þú) | sveiflist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
sveiflastu | sveiflisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
sveifla f (genitive singular sveiflu, nominative plural sveiflur)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | sveifla | sveiflan | sveiflur | sveiflurnar |
accusative | sveiflu | sveifluna | sveiflur | sveiflurnar |
dative | sveiflu | sveiflunni | sveiflum | sveiflunum |
genitive | sveiflu | sveiflunnar | sveifla, sveiflna | sveiflanna, sveiflnanna |