From Old Norse sveigja, from Proto-Germanic *swaigijaną.
sveigja (weak verb, third-person singular past indicative sveigði, supine sveigt)
| infinitive (nafnháttur) |
að sveigja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sveigt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sveigjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég sveigi | við sveigjum | present (nútíð) |
ég sveigi | við sveigjum |
| þú sveigir | þið sveigið | þú sveigir | þið sveigið | ||
| hann, hún, það sveigir | þeir, þær, þau sveigja | hann, hún, það sveigi | þeir, þær, þau sveigi | ||
| past (þátíð) |
ég sveigði | við sveigðum | past (þátíð) |
ég sveigði | við sveigðum |
| þú sveigðir | þið sveigðuð | þú sveigðir | þið sveigðuð | ||
| hann, hún, það sveigði | þeir, þær, þau sveigðu | hann, hún, það sveigði | þeir, þær, þau sveigðu | ||
| imperative (boðháttur) |
sveig (þú) | sveigið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sveigðu | sveigiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að sveigjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sveigst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sveigjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég sveigist | við sveigjumst | present (nútíð) |
ég sveigist | við sveigjumst |
| þú sveigist | þið sveigist | þú sveigist | þið sveigist | ||
| hann, hún, það sveigist | þeir, þær, þau sveigjast | hann, hún, það sveigist | þeir, þær, þau sveigist | ||
| past (þátíð) |
ég sveigðist | við sveigðumst | past (þátíð) |
ég sveigðist | við sveigðumst |
| þú sveigðist | þið sveigðust | þú sveigðist | þið sveigðust | ||
| hann, hún, það sveigðist | þeir, þær, þau sveigðust | hann, hún, það sveigðist | þeir, þær, þau sveigðust | ||
| imperative (boðháttur) |
sveigst (þú) | sveigist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sveigstu | sveigisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
sveigður | sveigð | sveigt | sveigðir | sveigðar | sveigð | |
| accusative (þolfall) |
sveigðan | sveigða | sveigt | sveigða | sveigðar | sveigð | |
| dative (þágufall) |
sveigðum | sveigðri | sveigðu | sveigðum | sveigðum | sveigðum | |
| genitive (eignarfall) |
sveigðs | sveigðrar | sveigðs | sveigðra | sveigðra | sveigðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
sveigði | sveigða | sveigða | sveigðu | sveigðu | sveigðu | |
| accusative (þolfall) |
sveigða | sveigðu | sveigða | sveigðu | sveigðu | sveigðu | |
| dative (þágufall) |
sveigða | sveigðu | sveigða | sveigðu | sveigðu | sveigðu | |
| genitive (eignarfall) |
sveigða | sveigðu | sveigða | sveigðu | sveigðu | sveigðu | |
sveigja f (genitive singular sveigju, nominative plural sveigjur)
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sveigja | sveigjan | sveigjur | sveigjurnar |
| accusative | sveigju | sveigjuna | sveigjur | sveigjurnar |
| dative | sveigju | sveigjunni | sveigjum | sveigjunum |
| genitive | sveigju | sveigjunnar | sveigja | sveigjanna |
sveigja (present tense sveigjer, past tense sveigde, past participle sveigt, passive infinitive sveigjast, present participle sveigjande, imperative sveig)
From Proto-Germanic *swaigijaną.
sveigja (past participle sveigðr)
| infinitive | sveiga | |
|---|---|---|
| present participle | sveigandi | |
| past participle | sveigðr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | sveigi | sveigða |
| 2nd-person singular | sveigir | sveigðir |
| 3rd-person singular | sveigir | sveigði |
| 1st-person plural | sveigum | sveigðum |
| 2nd-person plural | sveigið | sveigðuð |
| 3rd-person plural | sveiga | sveigðu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | sveiga | sveigða |
| 2nd-person singular | sveigir | sveigðir |
| 3rd-person singular | sveigi | sveigði |
| 1st-person plural | sveigim | sveigðim |
| 2nd-person plural | sveigið | sveigðið |
| 3rd-person plural | sveigi | sveigði |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | sveig, sveigi | |
| 1st-person plural | sveigum | |
| 2nd-person plural | sveigið | |
| infinitive | sveigask | |
|---|---|---|
| present participle | sveigandisk | |
| past participle | sveigzk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | sveigumk | sveigðumk |
| 2nd-person singular | sveigisk | sveigðisk |
| 3rd-person singular | sveigisk | sveigðisk |
| 1st-person plural | sveigumsk | sveigðumsk |
| 2nd-person plural | sveigizk | sveigðuzk |
| 3rd-person plural | sveigask | sveigðusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | sveigumk | sveigðumk |
| 2nd-person singular | sveigisk | sveigðisk |
| 3rd-person singular | sveigisk | sveigðisk |
| 1st-person plural | sveigimsk | sveigðimsk |
| 2nd-person plural | sveigizk | sveigðizk |
| 3rd-person plural | sveigisk | sveigðisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | sveigsk, sveigisk | |
| 1st-person plural | sveigumsk | |
| 2nd-person plural | sveigizk | |