Borrowed from Danish svindle, from German schwindeln.
svindla (weak verb, third-person singular past indicative svindlaði, supine svindlað)
| infinitive (nafnháttur) |
að svindla | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
svindlað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
svindlandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég svindla | við svindlum | present (nútíð) |
ég svindli | við svindlum |
| þú svindlar | þið svindlið | þú svindlir | þið svindlið | ||
| hann, hún, það svindlar | þeir, þær, þau svindla | hann, hún, það svindli | þeir, þær, þau svindli | ||
| past (þátíð) |
ég svindlaði | við svindluðum | past (þátíð) |
ég svindlaði | við svindluðum |
| þú svindlaðir | þið svindluðuð | þú svindlaðir | þið svindluðuð | ||
| hann, hún, það svindlaði | þeir, þær, þau svindluðu | hann, hún, það svindlaði | þeir, þær, þau svindluðu | ||
| imperative (boðháttur) |
svindla (þú) | svindlið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| svindlaðu | svindliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
From German schwindeln. Cognate of Danish svindle.
svindla (present svindlar, preterite svindlade, supine svindlat, imperative svindla)
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | svindla | svindlas | ||
| Supine | svindlat | svindlats | ||
| Imperative | svindla | — | ||
| Imper. plural1 | svindlen | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | svindlar | svindlade | svindlas | svindlades |
| Ind. plural1 | svindla | svindlade | svindlas | svindlades |
| Subjunctive2 | svindle | svindlade | svindles | svindlades |
| Participles | ||||
| Present participle | svindlande | |||
| Past participle | svindlad | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||