From synchronizacja + -ny.[1] First attested in 1911.[2]
synchronizacyjny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | synchronizacyjny | synchronizacyjna | synchronizacyjne | synchronizacyjni | synchronizacyjne | |
genitive | synchronizacyjnego | synchronizacyjnej | synchronizacyjnego | synchronizacyjnych | ||
dative | synchronizacyjnemu | synchronizacyjnej | synchronizacyjnemu | synchronizacyjnym | ||
accusative | synchronizacyjnego | synchronizacyjny | synchronizacyjną | synchronizacyjne | synchronizacyjnych | synchronizacyjne |
instrumental | synchronizacyjnym | synchronizacyjną | synchronizacyjnym | synchronizacyjnymi | ||
locative | synchronizacyjnym | synchronizacyjnej | synchronizacyjnym | synchronizacyjnych |