Inherited from Old Polish szczaw, from Proto-Slavic *sьčavь.
szczaw m inan (diminutive szczawik, related adjective szczawiowy)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | szczaw | szczawie |
genitive | szczawiu | szczawi |
dative | szczawiowi | szczawiom |
accusative | szczaw | szczawie |
instrumental | szczawiem | szczawiami |
locative | szczawiu | szczawiach |
vocative | szczawiu | szczawie |
szczaw m animal
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | szczaw | szczawie |
genitive | szczawia | szczawi |
dative | szczawiowi | szczawiom |
accusative | szczawia | szczawie |
instrumental | szczawiem | szczawiami |
locative | szczawiu | szczawiach |
vocative | szczawiu | szczawie |
See the etymology of the corresponding lemma form.
szczaw f