From Proto-Turkic *sïgïr (“cow”).
sığır
nominative | sığır |
---|---|
genitive | sığırnıñ |
dative | sığırğa |
accusative | sığırnı |
locative | sığırda |
ablative | sığırdan |
Perso-Arabic | سؽغؽر |
---|
From Proto-Turkic *sïgïr (“cow”).
sığır (definite accusative sığırı, plural sığırlar)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | sığır | sığırlar |
genitive | sığırııñ | sığırlarııñ |
dative | sığırqa | sığırlarqa |
definite accusative | sığırı | sığırları |
locative | sığırça | sığırlarça |
ablative | sığırda | sığırlarda |
instrumental | sığırla | sığırlarla |
equative | sığırvâra | sığırlarvâra |
From Ottoman Turkish صیغیر (“ox, bovine”), from Proto-Turkic *sïgïr (“cow”). Cognate with Karakhanid سِغِرْ (sïɣïr), Kazakh сиыр (siyr), Tatar сыер (sıyer), Nogai сыйыр (sıyır), Kumyk сыйыр (sıyır), Uzbek sigir, and Turkmen sygyr, Uyghur سىيىر (siyir).
sığır (definite accusative sığırı, plural sığırlar)