From Proto-Germanic *tīdijaną.
tíða (singular past indicative tíddi, supine títt)
infinitive | tíðask | |
---|---|---|
present participle | tíðandisk | |
past participle | tízk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | tíðumk | tíddumk |
2nd-person singular | tíðisk | tíddisk |
3rd-person singular | tíðisk | tíddisk |
1st-person plural | tíðumsk | tíddumsk |
2nd-person plural | tíðizk | tídduzk |
3rd-person plural | tíðask | tíddusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | tíðumk | tíddumk |
2nd-person singular | tíðisk | tíddisk |
3rd-person singular | tíðisk | tíddisk |
1st-person plural | tíðimsk | tíddimsk |
2nd-person plural | tíðizk | tíddizk |
3rd-person plural | tíðisk | tíddisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | tízk, tíðisk | |
1st-person plural | tíðumsk | |
2nd-person plural | tíðizk |
tíða f
tíða