tünet (“symptom”) + mentes (“free of”)
tünetmentes (comparative tünetmentesebb, superlative legtünetmentesebb)
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | tünetmentes | tünetmentesek |
accusative | tünetmenteset | tünetmenteseket |
dative | tünetmentesnek | tünetmenteseknek |
instrumental | tünetmentessel | tünetmentesekkel |
causal-final | tünetmentesért | tünetmentesekért |
translative | tünetmentessé | tünetmentesekké |
terminative | tünetmentesig | tünetmentesekig |
essive-formal | tünetmentesként | tünetmentesekként |
essive-modal | — | — |
inessive | tünetmentesben | tünetmentesekben |
superessive | tünetmentesen | tünetmenteseken |
adessive | tünetmentesnél | tünetmenteseknél |
illative | tünetmentesbe | tünetmentesekbe |
sublative | tünetmentesre | tünetmentesekre |
allative | tünetmenteshez | tünetmentesekhez |
elative | tünetmentesből | tünetmentesekből |
delative | tünetmentesről | tünetmentesekről |
ablative | tünetmentestől | tünetmentesektől |
non-attributive possessive - singular |
tünetmentesé | tünetmenteseké |
non-attributive possessive - plural |
tünetmenteséi | tünetmentesekéi |