From taberna (“shop, inn”) + -ārius.
tabernārius (feminine tabernāria, neuter tabernārium); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | tabernārius | tabernāria | tabernārium | tabernāriī | tabernāriae | tabernāria | |
genitive | tabernāriī | tabernāriae | tabernāriī | tabernāriōrum | tabernāriārum | tabernāriōrum | |
dative | tabernāriō | tabernāriae | tabernāriō | tabernāriīs | |||
accusative | tabernārium | tabernāriam | tabernārium | tabernāriōs | tabernāriās | tabernāria | |
ablative | tabernāriō | tabernāriā | tabernāriō | tabernāriīs | |||
vocative | tabernārie | tabernāria | tabernārium | tabernāriī | tabernāriae | tabernāria |
tabernārius m (genitive tabernāriī or tabernārī); second declension
Second-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | tabernārius | tabernāriī |
genitive | tabernāriī tabernārī1 |
tabernāriōrum |
dative | tabernāriō | tabernāriīs |
accusative | tabernārium | tabernāriōs |
ablative | tabernāriō | tabernāriīs |
vocative | tabernārie | tabernāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).