tagair

Hello, you have come here looking for the meaning of the word tagair. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word tagair, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say tagair in singular and plural. Everything you need to know about the word tagair you have here. The definition of the word tagair will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition oftagair, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Irish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈt̪ˠaɡəɾʲ/, /ˈt̪ˠɑɡəɾʲ/

Etymology 1

From Middle Irish tacraid, from Old Irish du·acair (“to plead, declare”).[1]

Verb

tagair (present analytic tagraíonn, future analytic tagróidh, verbal noun tagairt, past participle tagartha)

  1. (intransitive) to refer , allude
  2. (transitive, intransitive) to mention
  3. (transitive) to plead (beg) for
  4. (transitive, intransitive) to argue, dispute
  5. (transitive) to sue
Conjugation
conjugation of tagair (second conjugation)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present tagraím tagraíonn tú;
tagraír† 		tagraíonn sé, sí tagraímid;
tagraíonn muid 		tagraíonn sibh tagraíonn siad;
tagraíd† 		a thagraíonn; a thagraíos /
a dtagraíonn* 		tagraítear
past thagair mé; thagraíos thagair tú; thagraís thagair sé, sí thagraíomar; thagair muid thagair sibh; thagraíobhair thagair siad; thagraíodar a thagair /
ar thagair* 		tagraíodh
past habitual thagraínn / dtagraínn‡‡ thagraíteá / dtagraíteᇇ thagraíodh sé, sí / dtagraíodh sé, s퇇 thagraímis; thagraíodh muid / dtagraímis‡‡; dtagraíodh muid‡‡ thagraíodh sibh / dtagraíodh sibh‡‡ thagraídís; thagraíodh siad / dtagraídís‡‡; dtagraíodh siad‡‡ a thagraíodh /
a dtagraíodh* 		thagraítí / dtagraít퇇
future tagróidh mé;
tagród;
tagróchaidh mé† 		tagróidh tú;
tagróir†;
tagróchaidh tú† 		tagróidh sé, sí;
tagróchaidh sé, sí† 		tagróimid;
tagróidh muid;
tagróchaimid†;
tagróchaidh muid† 		tagróidh sibh;
tagróchaidh sibh† 		tagróidh siad;
tagróid†;
tagróchaidh siad† 		a thagróidh; a thagrós; a thagróchaidh†; a thagróchas† /
a dtagróidh*; a dtagróchaidh*† 		tagrófar; tagróchar†
conditional thagróinn; thagróchainn† / dtagróinn‡‡; dtagróchainn†‡‡ thagrófá; thagróchthᆠ/ dtagrófᇇ; dtagróchthᆇ‡ thagródh sé, sí; thagróchadh sé, s토/ dtagródh sé, s퇇; dtagróchadh sé, s톇‡ thagróimis; thagródh muid; thagróchaimis†; thagróchadh muid† / dtagróimis‡‡; dtagródh muid‡‡; dtagróchaimis†‡‡; dtagróchadh muid†‡‡ thagródh sibh; thagróchadh sibh† / dtagródh sibh‡‡; dtagróchadh sibh†‡‡ thagróidís; thagródh siad; thagróchadh siad† / dtagróidís‡‡; dtagródh siad‡‡; dtagróchadh siad†‡‡ a thagródh; a thagróchadh† /
a dtagródh*; a dtagróchadh*† 		thagrófaí; thagróchtha토/ dtagrófa퇇; dtagróchtha톇‡
subjunctive present go dtagraí mé;
go dtagraíod† 		go dtagraí tú;
go dtagraír† 		go dtagraí sé, sí go dtagraímid;
go dtagraí muid 		go dtagraí sibh go dtagraí siad;
go dtagraíd† 		— go dtagraítear
past dá dtagraínn dá dtagraíteá dá dtagraíodh sé, sí dá dtagraímis;
dá dtagraíodh muid 		dá dtagraíodh sibh dá dtagraídís;
dá dtagraíodh siad 		— dá dtagraítí
imperative tagraím tagair tagraíodh sé, sí tagraímis tagraígí;
tagraídh† 		tagraídís — tagraítear
verbal noun tagairt
past participle tagartha

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Synonyms

Further reading

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Alternative forms

Verb

tagair

  1. (Munster, otherwise archaic) second-person singular present indicative/subjunctive of tar

Etymology 3

Verb

tagair (present analytic tagraíonn, future analytic tagróidh, verbal noun tagradh, past participle tagartha)

  1. Alternative form of togair
Conjugation
conjugation of tagair (second conjugation)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present tagraím tagraíonn tú;
tagraír† 		tagraíonn sé, sí tagraímid;
tagraíonn muid 		tagraíonn sibh tagraíonn siad;
tagraíd† 		a thagraíonn; a thagraíos /
a dtagraíonn* 		tagraítear
past thagair mé; thagraíos thagair tú; thagraís thagair sé, sí thagraíomar; thagair muid thagair sibh; thagraíobhair thagair siad; thagraíodar a thagair /
ar thagair* 		tagraíodh
past habitual thagraínn / dtagraínn‡‡ thagraíteá / dtagraíteᇇ thagraíodh sé, sí / dtagraíodh sé, s퇇 thagraímis; thagraíodh muid / dtagraímis‡‡; dtagraíodh muid‡‡ thagraíodh sibh / dtagraíodh sibh‡‡ thagraídís; thagraíodh siad / dtagraídís‡‡; dtagraíodh siad‡‡ a thagraíodh /
a dtagraíodh* 		thagraítí / dtagraít퇇
future tagróidh mé;
tagród;
tagróchaidh mé† 		tagróidh tú;
tagróir†;
tagróchaidh tú† 		tagróidh sé, sí;
tagróchaidh sé, sí† 		tagróimid;
tagróidh muid;
tagróchaimid†;
tagróchaidh muid† 		tagróidh sibh;
tagróchaidh sibh† 		tagróidh siad;
tagróid†;
tagróchaidh siad† 		a thagróidh; a thagrós; a thagróchaidh†; a thagróchas† /
a dtagróidh*; a dtagróchaidh*† 		tagrófar; tagróchar†
conditional thagróinn; thagróchainn† / dtagróinn‡‡; dtagróchainn†‡‡ thagrófá; thagróchthᆠ/ dtagrófᇇ; dtagróchthᆇ‡ thagródh sé, sí; thagróchadh sé, s토/ dtagródh sé, s퇇; dtagróchadh sé, s톇‡ thagróimis; thagródh muid; thagróchaimis†; thagróchadh muid† / dtagróimis‡‡; dtagródh muid‡‡; dtagróchaimis†‡‡; dtagróchadh muid†‡‡ thagródh sibh; thagróchadh sibh† / dtagródh sibh‡‡; dtagróchadh sibh†‡‡ thagróidís; thagródh siad; thagróchadh siad† / dtagróidís‡‡; dtagródh siad‡‡; dtagróchadh siad†‡‡ a thagródh; a thagróchadh† /
a dtagródh*; a dtagróchadh*† 		thagrófaí; thagróchtha토/ dtagrófa퇇; dtagróchtha톇‡
subjunctive present go dtagraí mé;
go dtagraíod† 		go dtagraí tú;
go dtagraír† 		go dtagraí sé, sí go dtagraímid;
go dtagraí muid 		go dtagraí sibh go dtagraí siad;
go dtagraíd† 		— go dtagraítear
past dá dtagraínn dá dtagraíteá dá dtagraíodh sé, sí dá dtagraímis;
dá dtagraíodh muid 		dá dtagraíodh sibh dá dtagraídís;
dá dtagraíodh siad 		— dá dtagraítí
imperative tagraím tagair tagraíodh sé, sí tagraímis tagraígí;
tagraídh† 		tagraídís — tagraítear
verbal noun tagradh
past participle tagartha

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Mutated forms of tagair
radical lenition eclipsis
tagair thagair dtagair

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

  1. ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “do-accair”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language

Scottish Gaelic

Etymology

From Middle Irish tacraid, from Old Irish du·acair (“plead, sue, argue”).[1]

Pronunciation

Verb

tagair (past thagair, future tagraidh, verbal noun tagairt or tagradh, past participle tagairte)

  1. claim (a right or possession)
  2. (law) plead, sue, prosecute

Derived terms

Mutation

Mutation of tagair
radical lenition
tagair thagair

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Scottish Gaelic.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

  1. ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “do-accair”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
Wikious
Boobota
Sagapedia