From Ottoman Turkish طریقت (tarikat), from Arabic طَرِيقَة (ṭarīqa).
tarikat (definite accusative tarikatı, plural tarikatlar)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | tarikat | |
Definite accusative | tarikatı | |
Singular | Plural | |
Nominative | tarikat | tarikatlar |
Definite accusative | tarikatı | tarikatları |
Dative | tarikata | tarikatlara |
Locative | tarikatta | tarikatlarda |
Ablative | tarikattan | tarikatlardan |
Genitive | tarikatın | tarikatların |