Borrowed from German taugen (“to be fit”).
taŭgi (present taŭgas, past taŭgis, future taŭgos, conditional taŭgus, volitive taŭgu)
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | singular | plural | ||
tense | taŭgas | taŭgis | taŭgos | ||||
active participle | taŭganta | taŭgantaj | taŭginta | taŭgintaj | taŭgonta | taŭgontaj | |
acc. | taŭgantan | taŭgantajn | taŭgintan | taŭgintajn | taŭgontan | taŭgontajn | |
nominal active participle | taŭganto | taŭgantoj | taŭginto | taŭgintoj | taŭgonto | taŭgontoj | |
acc. | taŭganton | taŭgantojn | taŭginton | taŭgintojn | taŭgonton | taŭgontojn | |
adverbial active participle | taŭgante | taŭginte | taŭgonte |
infinitive | taŭgi | imperative | taŭgu | conditional | taŭgus |
---|