tefja

Hello, you have come here looking for the meaning of the word tefja. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word tefja, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say tefja in singular and plural. Everything you need to know about the word tefja you have here. The definition of the word tefja will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition oftefja, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Etymology

From Old Norse tefja.

Pronunciation

Verb

tefja (weak verb, third-person singular past indicative tafði, supine tafið)

  1. to delay
  2. to hinder, to obstruct
  3. to tarry, to stay

Conjugation

The template Template:is-conj-w1 does not use the parameter(s): 
j=j
Please see Module:checkparams for help with this warning.

tefja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að tefja
supine
(sagnbót) 		tafið
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		tefjandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég tef við tefjum present
(nútíð) 		ég tefji við tefjum
þú tefur þið tefjið þú tefjir þið tefjið
hann, hún, það tefur þeir, þær, þau tefja hann, hún, það tefji þeir, þær, þau tefji
past
(þátíð) 		ég tafði við töfðum past
(þátíð) 		ég tefði við tefðum
þú tafðir þið töfðuð þú tefðir þið tefðuð
hann, hún, það tafði þeir, þær, þau töfðu hann, hún, það tefði þeir, þær, þau tefðu
imperative
(boðháttur) 		tef (þú) tefjið (þið)
Forms with appended personal pronoun
tefðu tefjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
tefjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að tefjast
supine
(sagnbót) 		tafist
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		tefjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég tefst við tefjumst present
(nútíð) 		ég tefjist við tefjumst
þú tefst þið tefjist þú tefjist þið tefjist
hann, hún, það tefst þeir, þær, þau tefjast hann, hún, það tefjist þeir, þær, þau tefjist
past
(þátíð) 		ég tafðist við töfðumst past
(þátíð) 		ég tefðist við tefðumst
þú tafðist þið töfðust þú tefðist þið tefðust
hann, hún, það tafðist þeir, þær, þau töfðust hann, hún, það tefðist þeir, þær, þau tefðust
imperative
(boðháttur) 		tefst (þú) tefist (þið)
Forms with appended personal pronoun
tefstu tefisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
tafinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		tafinn tafin tafið tafðir tafðar tafin
accusative
(þolfall) 		tafinn tafða tafið tafða tafðar tafin
dative
(þágufall) 		töfðum tafinni töfðu töfðum töfðum töfðum
genitive
(eignarfall) 		tafins tafinnar tafins tafinna tafinna tafinna
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		tafði tafða tafða töfðu töfðu töfðu
accusative
(þolfall) 		tafða töfðu tafða töfðu töfðu töfðu
dative
(þágufall) 		tafða töfðu tafða töfðu töfðu töfðu
genitive
(eignarfall) 		tafða töfðu tafða töfðu töfðu töfðu

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *tabjan-, from Proto-Indo-European *dobʰ-éie-, see also Sanskrit दिप्सति (dipsati, “to deceive”).

Verb

tefja (singular past indicative tafði, plural past indicative tǫfðu, past participle tafðr or tafiðr)

  1. to delay, hinder

Conjugation

Conjugation of tefja — active (weak class 1)
infinitive tefja
present participle tefjandi
past participle tafðr, tafiðr
indicative present past
1st-person singular tef tafða
2nd-person singular tefr tafðir
3rd-person singular tefr tafði
1st-person plural tefjum tǫfðum
2nd-person plural tefið tǫfðuð
3rd-person plural tefja tǫfðu
subjunctive present past
1st-person singular tefja tefða
2nd-person singular tefir tefðir
3rd-person singular tefi tefði
1st-person plural tefim tefðim
2nd-person plural tefið tefðið
3rd-person plural tefi tefði
imperative present
2nd-person singular tef
1st-person plural tefjum
2nd-person plural tefið
Conjugation of tefja — mediopassive (weak class 1)
infinitive tefjask
present participle tefjandisk
past participle tafzk, tafizk
indicative present past
1st-person singular tefjumk tǫfðumk
2nd-person singular tefsk tafðisk
3rd-person singular tefsk tafðisk
1st-person plural tefjumsk tǫfðumsk
2nd-person plural tefizk tǫfðuzk
3rd-person plural tefjask tǫfðusk
subjunctive present past
1st-person singular tefjumk tefðumk
2nd-person singular tefisk tefðisk
3rd-person singular tefisk tefðisk
1st-person plural tefimsk tefðimsk
2nd-person plural tefizk tefðizk
3rd-person plural tefisk tefðisk
imperative present
2nd-person singular tefsk
1st-person plural tefjumsk
2nd-person plural tefizk

Descendants

  • Icelandic: tefja

References

  • “tefja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
Wikious
Boobota
Sagapedia